Cały świat zwrócił swój wzrok na Ukrainę. I wszyscy zadają to samo pytanie: dlaczego? Nikt z nas, nie spodziewał się wojny na taką skalę w sercu Europy, w XXI wieku. Sytuacja jest skomplikowana i zawiła, nie da się jej wytłumaczyć w jednym tekstem. Mam nadzieję, że książki, które wybrałam, pomogą wam zrozumieć zrozumieć konflikt ukraińsko-rosyjski. “Nadchodzi III Wojna Światowa” Jacek Bartosiak, Piotr Zychowicz - Książki o współczesnym świecie “Nadchodzi III Wojna Światowa” to książka, po którą większość z nas sięgnie w pierwszej kolejności w poszukiwaniu odpowiedzi na to, z czego zrodził się konflikt w Ukrainie, i co oznacza w dłuższej mierze dla nas, Polaków. Mimo sensacyjnie brzmiącego tytułu jest to jedna z najlepszych książek o współczesnej geopolityce. W bardzo przystępny sposób prezentuje efekty I i II Wojny Światowej na Polsce i Europie Środkowo-Wschodniej, teoretyzuje w bardzo rozsądnych i realnych słowach na temat potencjalnych celów Rosji i USA. To bardzo wartościowa pozycja na dzisiejsze czasy, którą szczerze polecam każdemu czytelnikowi. “Wybór” Anne Applebaum, Donald Tusk “Wybór” jest jedną z moich ulubionych książek, które pomogą nam zrozumieć obecną sytuację w Europie, ponieważ charakteryzuje się niezwykle pozytywnym podejściem, jednocześnie nie stroniąc od trudnych tematów. Anne Applebaum i Donald Tusk dyskutują na jej kartach o przeszłości, przyszłości i teraźniejszości Europy i Świata, a także pozycji Polski w całym tym politycznym bałaganie. Mimo mówienia o trudnych kwestiach takich jak agresja Rosji czy kulturowo-technologiczna ekspansja Chin, kończą wszystkie przemyślenia wnioskiem, że nie możemy iść przez życie w lęku, niezależnie od tego, co dzieje się wokół nas. “Czerwone Imperium” Richard Pipes - Najlepsze książki historyczne o Rosji By zrozumieć to, co dzieje się obecnie w Rosji, najlepiej zacząć od poznania jej historii. “Czerwone Imperium” Richarda Pipes’a to jedna z najlepszych książek o historii Rosji na rynku książkowym w Polsce. Napisana fascynującym językiem, jest łatwa w odbiorze i przystępna dla czytelników, a jednocześnie pełna niezwykle istotnych, dokładnych i zweryfikowanych historycznych faktów. Znając historię tego ogromnego kraju, łatwiej będzie nam zrozumieć, skąd biorą się motywacje Putina. Gorąco polecam tę pozycję każdemu, kto chciałby lepiej zrozumieć sytuację w Rosji i poznać jej długą, i burzliwą historię. “Wszystko jest wojną” Marek Budzisz Książka Marka Budzisza jest jedną z trudniejszych i najbardziej ambitnych pozycji na mojej liście książek o współczesnej Rosji. Zagłębia się w niezwykle skomplikowane obszary polityki, historii, socjologii i oczywiście wojny. Autor odpowiada na pytania, o których nikt z nas wcześniej nie myślał, i przedstawia koncepcje, o których nie większość z nas nic nie wie. Czym jest wojna buntownicza? Jak Rosja wykorzystuje dezinformację w swoich strategicznych działaniach? Jak na rosyjską sytuację demograficzną wpływa historia jej granic? “Wszystko jest wojną” to najlepsza i najbardziej kompleksowa książka o obecnej sytuacji politycznej, społecznej i gospodarczej w Rosji. “Trolle Putina” Jessikka Aro - Jak zrozumieć konflikt w Ukrainie? Nie dajcie się zwieść frywolnemu tytułowi. “Trolle Putina” to przejmujący i przerażający reportaż o współczesnej wojnie dezinformacyjnej dziejącej się na naszych oczach! Wielki Brat patrzy i stanowi ogromne niebezpieczeństwo dla wolności nie tylko Rosjan, ale też wszystkich mieszkańców ziemi, w tym Polaków. Czy fake newsy mogą być wykorzystywane i tworzone przez konkretne osoby? Jak odróżnić prawdę od propagandy? Na co powinniśmy uważać, szukając w internecie informacji o Rosji i konflikcie w Ukrainie? “Trolle Putina” to pozycja obowiązkowa dla każdego, odpowiedzialnego użytkownika internetu. “Szaleństwo i chwała” Tim Weiner Każdy, nawet nieinteresujący się zbytnio polityką wie, że największym konkurentem Rosji jest USA. Napięta atmosfera między dwoma mocarstwami trwa od dziesięcioleci i nie wygląda na to, by miała się teraz rozluźnić. Wręcz przeciwnie, czy czeka nas kolejna Zimna Wojna i Wyścig Zbrojeń? Tim Weiner przedstawia w niezwykle detaliczny sposób, długą i krętą historię wojny politycznej pomiędzy USA a Rosją, zaczynając od końca Drugiej Wojny Światowej, a kończąc na końcu prezydentury Donalda Trumpa w 2020 roku. “Szaleństwo i chwała” to niezwykle rzetelna książka wyjaśniająca wiele na temat obecnej sytuacji w Rosji i jej relacji z USA i resztą świata. “Ludzie Putina” Catherine Belton - Najlepsze książki o Putinie i Rosji Na koniec chciałabym przedstawić wam nowość na książkowym rynku. “Ludzie Putina” to dogłębna analiza historii KGB i Putina oraz tego, jak doszedł on do władzy. Catherine Belton, renomowana dziennikarka śledcza stara się odpowiedzieć na kluczowe pytanie tej listy: co spowodowało wojnę na Ukrainę? I czemu Rosja nadal popiera Putina? Okazuje się, że odpowiedzi na te pytania sięgają dużo głębiej w przeszłość, niż ktokolwiek mógłby się spodziewać. “Ludzie Putina” to książka, która zmrozi krew w żyłach niejednemu czytelnikowi. Odpowie też jednak na wiele pytań kluczowych w obecnej sytuacji na świecie. Opublikowane w Literia Poleca przez Literia
Zakaz w Rosji książki „Katyń. Przewodnik szlakiem Zbrodni” autorstwa Jadwigi Rogoży i Macieja Wyrwy, należy postrzegać jako ciąg dalszy walki reżimu Władimira Putina z pamięcią o polskich ofiarach sowieckich zbrodni.
Zapraszamy na kolejny odcinek „Książkowego Skanera” WEI”. Tym razem poświęcony on będzie rewolucji kulturowej, za którą kryją się takie zagadnienia, jak poprawność polityczna, tzw. nurt „Woke” („wokeizm”), ideologizacja do niedawna neutralnych przestrzeni, a co za tym idzie, napięć na linii Jonathan Haidt „Prawy umysł – dlaczego dobrych ludzi dzieli religia i polityka?”W Polsce książka ukazała się nakładem wydawnictwa Smak Słowa. Na 512 stronach swojego dzieła psycholog społeczny z Uniwersytetu w Wirginii, Jonathan Haidt próbuje odpowiedzieć na pytanie, co generuje podziały między ludźmi i jak budować nici porozumienia. Co ciekawe, wysuwa podobną tezę do autora książki, którą omawialiśmy w poprzednim „Skanerze”, Petera Turchina i jego „Wojny i pokoju, i wojny” – mianowicie taką, że ludzie nie zostali przez ewolucję ukształtowani jako istoty z gruntu egoistyczne. Autor podobnie jak amerykańsko-rosyjski naukowiec przekonuje, że mamy predyspozycje do grupowej współpracy, która dostarcza nam gratyfikacje. Z kolei napięcia na linii lewica-prawica sprowadzać mają się do różnych intuicji moralnych, które obie strony przypisują adwersarzom. Odmienny kompas moralny może wynikać z szeregu rzeczy, a wpływ na niego mają między innymi kultura, w tym kultura polityczna prawicy i lewicy. Autor bada i uwypukla różne przykłady, pokazując na przykład minusy wynikające z uszczuplania debaty publicznej poprzez kneblowanie ust politycznym oponentom. Ostatni rozdział książki to rozwinięcie tej myśli i mocna teza – pomimo mocnego naporu lewicowych ideologii społeczeństwa, do osiągnięcia sukcesów potrzebują konserwatystów, liberałów i Anne Moir, David Jessel „Płeć mózgu”Jedną z przyczyn nieustannie poszerzającej się rewolucji kulturowej było przekonanie wyrosłe na kanwie lewicowych i feministycznych ideologii, które głosiły, że mężczyzna i kobieta w zasadzie różnią się tylko fizycznie – organami rozrodczymi, czy siłą, a wszelkie pozostałe zmiany są efektem kształtowania kulturowego. Dziś to przekonanie powoli odchodzi do lamusa, a psychologowie, terapeuci i nauczyciele zwracają coraz częściej uwagę na jego błędy – które odbijają się choćby w jednostronnym, faworyzującym dziewczynki systemie edukacji. Chłopcy już od najmłodszych lat, od pierwszych kroków (a nawet wcześniej) prezentują inne zdolności, odmienny temperament i emocjonalność. Stąd w przypadku szkolnictwa statystycznie częściej problemy mają „czarne owce” – chłopcy niż grzeczne i siedzące spokojnie w ławkach dziewczynki. Jedną z klasycznych naukowych lektur rozbrajających na wielu polach pogląd o niewielu różnicach dzielących obie płcie jest pozycja Anne Moir i Davida Jessela: „Ponieważ hormony odmiennie kształtują mózgi chłopców i dziewczynek, już w dzieciństwie tworzy się pomiędzy nimi pewien dystans. W okresie dojrzewania przekształca się on w przepaść. (…) Zmiany są tak ogromne, że poświęcamy im dwa rozdziały: jeden temu, jak zachowania męskie i kobiece coraz bardziej się od siebie różnią, drugi temu, w jaki sposób hormony wpływają na odpowiednie umiejętności i uzdolnienia kobiet i mężczyzn” – piszą autorzy w podrozdziale pt. „Dojrzewanie mózgu”. Rzeczowa, naukowa lektura będąca odpowiedzią na przesiąknięte poprawnością polityczną i modą współczesne Vivek Ramswamy „Woke, Inc.: Inside the Social Justice Scam”Książka ukazała się po angielsku w sierpniu ubiegłego roku nakładem wydawnictwa Center Street (niedługo zaś zostanie wydane po polsku przez Wydawnictwo WEI). Autor, syn imigrantów, który dorastał w niewielkim miasteczku w stanie Ohio, po latach zrobił karierę: był między innymi dyrektorem generalnym firmy biotechnologicznej i partnerem funduszu hedgingowego. Absolwent Harvardu i Yale, rekin biznesu, który w niejednej korporacji spędził godziny na meetingach, case’ach i burzach mózgów. W swojej książce zadaje pytania o to, dokąd podąża dzisiejsza kapitalistyczna Ameryka? Jakie wartości jej przyświecają? Co jest afirmowane, a co cancelowane w imię tzw. cancel culture. „Nowoczesny kompleks przemysłowo-przebudzeniowy dzieli nas jako naród. Mieszając moralność z konsumpcjonizmem, amerykańskie elity żerują na naszych najgłębszych wątpliwościach co do tego, kim naprawdę jesteśmy. Sprzedają nam tanie cele społeczne i głębokie tożsamości, aby zaspokoić nasz głód sprawy i nasze poszukiwanie sensu w chwili, gdy nam jako Amerykanom brakuje obu tych rzeczy” – pisze. „Woke Inc.” to z jednej strony krytyka tzw. kapitalizmu interersariuszy, a z drugiej wejście głębiej i przyglądanie się temu, co niesie poprawnościowa i „przebudzeniowa” zmiana lansowana między innymi przez świat „Nieświadomość w życiu społecznym i politycznym” pod redakcją Davida MorganaKsiążka została wydana po polsku w ubiegłym roku za sprawą Oficyny Ingenium. Jest to zbiór rozdziałów przygotowany przez terapeutów i analityków występujących w dość nietypowej roli – zamiast diagnozować pacjentów na przysłowiowych kozetkach, podejmują się diagnozy szeregu przemian społecznych – od demokratycznego stanu umysłu, po polityczny fanatyzm, od terroryzmu, do populizmu, od zbiorowej traumy, po problematykę zmian klimatycznych. W tej pozycji nie brakuje błyskotliwych spostrzeżeń, słów i analizy znaczeń; „Język totalitarny rodzi się w opozycji do otwartości oraz elastyczności myśli. Posiada zbiór konkretnych znaczeń, których należy się trzymać, nawet jeśli są jawnie niewłaściwe. Stanowi antytezę freudowskiego projektu, umożliwiającego rozpoznane oraz wyrażanie w języku i słowie pisanym wielorakich znaczeń. Jak zauważył George Orwell, pod totalitarnym reżimem nieświadoma mentalność typu pan-niewolnik – jaką kierował się podporządkowany nazistowskiej ideologii Instytut Berliński – przesącza się do języka” – pisze Jonathan Sklar w rozdziale „Europa w straszliwych czasach”. Z drugiej strony, poza rozdziałami czysto analitycznymi, są w książce inne, mocno analizujące rzeczywistość z perspektywy spojrzenia feministycznego. Autorka jednego z nich nie mogła sobie wybaczyć, że w wietrzny dzień pomyślała o zawiezieniu wnuków do przedszkola autem, skoro nad ludzkością wisi widmo katastrofy klimatycznej; „Odszczepiłam myślenie o wnukach i ich losie. Moja wyjątkowość zepchnęła na dalszy plan osobę, która zdaje sobie sprawę z zagrożenia, jakie niesie emisja dwutlenku węgla” – pisze. Cóż… Lektura warta Douglas Murray „Szaleństwo tłumów. Gender, rasa, tożsamość”Autor jest brytyjskim dziennikarzem i publicystą uważanym za konserwatywnego w swoich publikacjach oraz poglądach. Douglas Kear Murray jest założycielem Centrum Spójności Społecznej, które z czasem stało się częścią Henry Jackson Society. W swojej książce porusza tematy współczesne i trudne – wojny płciowe i kulturowe, przemiany społeczne, wolność słowa i ostracyzm. Z jego pracy możemy wyłuskać również przykłady popularyzującego się na Zachodzie „wokeizmu”. Murray przytacza ciekawe i powszechne przykłady zachowań na amerykańskich campusach, gdzie ruch „woke” prężnie się rozwija: „Katastroficzne wizje incydentów rasowych stały się tak powszechne, że studentom na Evergreen spokojnie mogła przyjść ochota na posunięcie się o krok dalej. Wtedy okazywało się, że dorośli albo wyszli, albo (jeśli pozostali) pokornie spełniają polecenia. W roku 2015 – dwa lata przed Evergreen – wykładowczyni na Yale, Erika Christakis napisała e-mail wyrażający wątpliwości, czy władze uczelniane powinny radzić dorosłym studentom, co założyć na imprezę halloweenową. Było to następstwem kolejnych serii halloweenowych wojen, w których lęki przed kostiumami pozbawionymi wrażliwości, czy nawet kulturowo zaborczymi stały się centralnym punktem święta. Po e-mailu Eriki dziesiątki studentów otoczyły jej męża Nicholasa (również wykładowcę) na dziedzińcu College’u Silliman, którego był dziekanem. Przez kilka godzin wygwizdywa
Przed nami ostatnie literackie spojrzenie na miniony rok – wybieramy Najlepsze Książki 2020. Pod uwagę bierzemy każdy rodzaj literatury, bez względu na gatunek. Jedynym wyznacznikiem jest data polskiej premiery przypadająca na miniony rok. Zapraszamy do zapoznania się z rankingiem i zachęcamy do podawania swoich typów. Babcie – Petr Sabach Babcie to przede wszystkim proza-bomba, jej naprawdę nie sposób czytać po cichu. Będzie nie tylko idealnym partnerem do odpoczynku, ale także pięknym prezentem dla starszego pokolenia, które lata komunistycznej dominacji doskonale pamięta. To ten typ literatury, który wprawia w dobry nastrój, a jednocześnie nie daje przeświadczenia obcowania z banałem. Sabach doskonale rozkłada ciężar między robieniem sobie jaj ze świata, a nostalgią za innymi, pięknymi czasami. Chociaż i to piękno miewa przecież plamy, jak chociażby w jednej ze scen, która kończy się tragicznie. Na tym polega wiarygodność tej literatury, jej słodko-gorzka strona. Jestem absolutnie zauroczony. Czteroksiąg – Yan Lianke W mitorealistyczna opowieści Lianke spotykają się religia i poddaństwo, inteligencja i naiwne dzieci, odpowiedzialność pisarza oraz tragedia ludzkości. Czteroksiąg jest czymś więcej niż literaturą, którą dobrze znamy. To jedna wielka układanka, w której każde słowo ma wiele znaczeń, a pojedyncze wydarzenie może być jasne tylko z pozoru. Im więcej kontekstów poznamy i głębiej będziemy szukać, tym zaczną nam się otwierać nowe szlaki interpretacyjne. To prawdziwy labirynt, który mam wrażenie, dalej w co najmniej połowie jest dla mnie nieodgadniony. Pięknie napisana książka która jednocześnie bawi i przeraża. Dzisiaj nie jest to żaden klasyk, ale za kilkadziesiąt lat nim będzie. To dokładnie ta sama półka co Kafka, Orwell, Huxley czy Camus. Najwyższa półka. Kieszonkowiec – Fuminori Nakamura „Kieszonkowiec” nie byłby z pewnością tak dobry, gdy nie użyte przez autora chwyty uniezwyklające. Bardzo niewiele książek potrafi zdobyć się na tak niejasne i wieloznaczne kreowanie świata przedstawionego. Zachwyca też spójność nielogicznego i nieprzewidywalnego postępowania bohatera (dlaczego tak bardzo zależy mu na życiu tego dziecka?), z przemyślanym i dopracowanym konspektem zdarzeń. Pisarz z Japonii nigdzie się nie spieszy, lubi celebrować czynności swoich bohaterów. Często pokazuje ich działania od początku, aż do samego końca, bez zbędnego cięcia, czy skracania. Nadaje to książce magię poetyki realizmu. Fuminori Nakamura korzysta obficie z gotowych konwencji gatunkowych, ale jednocześnie kadrowe kalki i konserwatywną narrację podporządkowuje własnej, twórczej wizji. Dzięki temu autor „Dziecka z Ziemi” przekroczył problem gatunkowości, a jego książka gangsterska z elementami noir, to tak naprawdę unikatowy, artystyczny projekt, który w efekcie końcowym należy rozliczać nie tylko z misji niesienia rozrywki (spełnionej w 100%), ale także jako indywidualny eksponat sztuki. Porównania z egzystencjalizmem Camus i Dostojewskiego są tu jak najbardziej na miejscu! Na obcej ziemi – Izrael Jehoszua Singer Na obcej ziemi prezentuje całą paletę postaci żydowskich. W różnych opowiadaniach pojawiają się: zamożny antykwariusz z Warszawy, mełamed, szynkarz z małego miasteczka, rzezak, rosyjscy chłopi, żydowscy kupcy, żołnierze, samotne dziewczęta, czekające całymi dniami na spełnienie ich marzeń, osoby chore, czekające na śmierć, prostytutki czy sieroty zaniedbane przez rodzinę. Ta różnorodność charakterów, świetnie kontrastuje ze stałością problemów, z jakimi się spotykają. Singer mówi o braku tolerancji na nowość, o przemocy, zarówno tej rodzinnej, jak i przenoszonej przez pokolenia, o zdziczeniu człowieka, pod wpływem otoczenia, o oddawaniu się uciechom kosztem innych osób, wreszcie o fanatyzmie i naiwności. To świat bez przyszłości, całkowicie zdeterminowany przez ślepą tradycję. Opowiadania Singera to nie jest kolejny nostalgiczny pejzaż wspomnień, ukazujący świat wschodnioerupejskich Żydów. To wyraźna i dosadna krytyka minionej rzeczywistości, boleśnie obnażająca jej najgorszą stronę. Jedna wielka historia, zawarta w kilku małych tekstach, całkowicie pozbawionych moralizatorstwa. Wielka literatura. Od dwóch tysięcy lat – Mihail Sebastian Od dwóch tysięcy lat jest formą świadectwa egzystencji, wzbogaconą o autorski zamysł. Powieść-dziennik Sebastiana skonstruowana została na zasadzie niemaksymalistycznej: jako świadomy kompromis między doświadczeniem życia i jego artystycznym wyrazem. Chowanie się pod płaszczem literackich figur miało ważne znaczenie w latach 30. XX wieku, gdyż mogło ograniczyć niebezpieczeństwo i społeczny ostracyzm. Z perspektywy czasu możemy się tylko cieszyć z takiej konstrukcji. Umożliwia ona wgląd w życie inteligenckie szalonych czasów. Stanowi bezcenne źródło faktograficzne i dowód na to, że w każdym warunkach można zachować cywilizowaną, niepodległą duszę. Piękne zielone oczy – Arnost Lustig Piękne zielone oczy są nie tylko relacją podejmującą temat obozowego życia, ale także, a może przede wszystkim zdeptanych wartości. Autor mówi o tym, co naprawdę liczy się w czasach wojny i pokoju. Nie zabraknie tu kwestii wiary, odkupienia, ludzkiej obojętności, upodlenia, dyskryminacji i całej masy innych deficytów, z jakimi pokolenie doświadczające wojny musiało się mierzyć. Trudno napisać coś o książce, w której powiedziane zostało tak wiele, użyto tak dużo mądrych zdań. Piękne zielone oczy są celną wizualizacją najgorszych snów o Holokauście, wizji, które kształtowały przez lata popkulturowe kłamstwa. To bez wątpienia najbardziej bolesna książka tego roku. Dlatego nie mówię czytajcie, bo tak duża intensywność emocji może otworzyć oczy i oczyścić, ale jednocześnie pokaleczyć. Prawda i miłość. Czeskie sztuki współczesne Prawda i miłość to smutny obraz upadku pięknych ideałów. Artyści starają się przywołać wiele przejawów nienawiści, egocentryzmu oraz niesprawiedliwości, które prowadzą do powstawania przemocy wobec słabszych. Dostaje się naukowcom, politykom, karierowiczom, korporacjom, mężczyznom, prostemu ludowi. Każdy ma coś na sumieniu i dobrze, że czescy autorzy o tym przypominają. Być może czasami ich wizje są niesmaczne, przerysowane, karykaturalne albo po prostu za bardzo teatralne, być może niektóre ironie i użyte figury są dobrze nam znane i wielokrotnie wcześniej wykorzystywane, być może język będzie czasami zbyt oczywisty, a dłuższe fragmenty wiejące nudą. Zasadniczo jednak Prawda i miłość to kawał potężnej literatury, która operując typowymi dla modernizmu środkami, uwypukla ciemną stronę społeczeństwa jako takiego. Nie tylko czeskiego, ale też naszego. Zdecydowanie do głębszego przemyślenia. Śmierć Jezusa – John Maxwell Coetzee Po lekturze czułem się jak Don Kichot (którego w książce jest zresztą całkiem sporo). Próbowałem przedrzeć się przez zasieki wiatraków ustawione przez autora, w celu znalezienia tego jednego ukrytego sensu, tego jednego właściwego ustawienia znaczeń. Tak jak u bohatera Cervantesa, tak i u mnie ta walka z góry skazana jest na pożarcie. Poczułem się oszukany i zdradzony. Przyzwyczaiłem się, że książki mają jasną interpretację, a nawet jeśli są jej pozbawione, zawsze istnieje jakieś logiczne wyjaśnienie. Tu jest inaczej. I znowu Coetzee mnie odrzucił, znowu się na niego obraziłem, a książkę chciałem skrytykować najlepiej, jak potrafiłem. Miałem zacząć od tego, że Maria nigdy by tak nie postąpiła, a skończyć na trywializacji języka. Tylko, to tak już po czasie, zdałem sobie sprawę jak niewielu pisarzy wzbudza u mnie tak skrajne emocje. Jak niewiele książek i sytuacji zapamiętuję i noszę w sobie przez lata. O jak niewielu pisarzach mogę powiedzieć „jego styl mnie wkurza”. A Coetzee to ma. Dlatego dostał Nobla, dlatego jest klasykiem i dlatego trzeba go czytać. Nawet jeśli nie wszystko od razu zrozumiemy. Bo wierzę głęboko, że przyjdzie kiedyś czas, gdy pokonam jego wiatraki. Wieczór w raju – Lucia Berlin „Piszę, aby naprawić rzeczywistość” – powiedziała kiedyś Berlin studentom, którzy przeprowadzali z nią wywiad. I to właśnie robiła, a Wieczór w raju jest tu klasycznym przykładem. To, co często opisuje się jako malownicze i marzycielskie, jest w jej realnym świecie odrażające i toksyczne. Ta sprzeczność powtarza się w całej jej pracy, czy to w odniesieniu do uzależnienia, traumy czy innych konfliktów. Jej opowiadania często podkreślają niecodzienny urok i piękno tego, co jest szkodliwe lub destrukcyjne. Zadziwiające, że ta niezależna kobieta, która w każdym momencie podkreślała swoją indywidualność i pogardę dla układności, zmarła w dniu własnych urodzin. Jakby los chciał spłatać jej jeszcze jednego psikusa. Niezależnie od wyroków opatrzności, Wieczór w raju jest lekturą obowiązkową, jedną z gwiazd tegorocznego rynku wydawniczego w Polsce. Zbój – Robert Walser Można powiedzieć, że Zbój jest napisany jako swego rodzaju manifest destrukcji – jedna historia niszczy kolejną, prowadząc nieubłaganie do morza zapomnienia. Nie należy przy tym zapominać, że w tych urywkach mieści się wielka mądrość, ironia, skrywany żart, ciągły ruch. Ale także uśmiech. Bo „Zbój” uczy, że nawet w otoczeniu szubrawców i chamstwa, warto wyluzować, zachować dobry humor i bawić się po zbójecku. W tym sensie wydane niedawno przez Państwowy Instytut Wydawniczy dzieło, jest tworem osobliwym, kunsztownym, niemożliwym do zaszufladkowania czy porównania, obrazem skazanym na pożarcie przez proste gatunkowe narracje. A przy tym powieścią, która nigdy nie zginie. ZOBACZ TAKŻE: NAJLEPSZE POLSKIE KSIĄŻKI 2020 NAJLEPSZE KSIĄŻKI 2019 CHCESZ WIĘCEJ CIEKAWYCH RANKINGÓW, NEWSÓW I RECENZJI? KLIKNIJ LUBIĘ TO!
TOP 10: Najlepsze książki 2020. Przed nami ostatnie literackie spojrzenie na miniony rok – wybieramy Najlepsze Książki 2020. Pod uwagę bierzemy każdy rodzaj literatury, bez względu na gatunek. Jedynym wyznacznikiem jest data polskiej premiery przypadająca na miniony rok. Zapraszamy do zapoznania się z rankingiem i zachęcamy do